Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2019

Οι ανύπαρκτες διαφορές μεταξύ «διαδικτυακής» και «πραγματικής» ζωής.



Ζούμε σε μία εποχή που οι διαφορές ανάμεσα στην πραγματική και τη διαδικτυακή ζωή μας είναι σχεδόν ανύπαρκτες, καθώς η τεχνολογία έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Για κάθε μας συναλλαγή ή συναναστροφή το δίκτυο αποτελεί το δίαυλο επικοινωνίας. Πληρώνουμε και πληρωνόμαστε μέσω internet, γνωριζόμαστε και συνάπτουμε σχέσεις μέσω internet, επιμορφωνόμαστε μέσω internet, διαμορφώνουμε πολιτική άποψη…
Κάθε πτυχή της ζωής μας σήμερα είναι στενά συνδεδεμένη με τα κοινωνικά δίκτυα, που όχι μόνο κρατάνε τα προσωπικά μας στοιχεία, αλλά προβάλλουν και την κοινωνική μας ζωή… Τις πολιτικές ή οπαδικές μας πεποιθήσεις, τα γούστα μας στο φαγητό ή στον κινηματογράφο, τα τραγούδια που ακούμε… Είμαστε γεμάτοι από κωδικούς κι ονόματα χρήστη που πρέπει να θυμόμαστε για να ζήσουμε τη διαδικτυακή ζωή μας.
Κι όλο αυτό αφορά μόνο εμάς τους πολίτες; Σαφώς κι όχι, αφού πλέον κι η πολιτική σε παγκόσμιο επίπεδο διαμορφώνεται κι ασκείται μέσω των social media. Καθημερινά αρχηγοί κρατών, υπουργοί, βουλευτές, πολιτευτές τουιτάρουν τις απόψεις τους, τις αποφάσεις τους, τις διαφορές τους ή τις κόντρες τους αποτελώντας θέμα συζήτησης στα #hastag κι αντικείμενο σχολιασμού έπειτα στα Μ.Μ.Ε.
O tempora, o mores… Άλλοι καιροί, άλλα ήθη. Σε μία εποχή που καλούμαστε να καταφέρουμε να διατηρήσουμε τη διαφορετικότητά μας σ΄ ένα παγκόσμιο σπίτι που μας θέλει τυποποιημένους και μέρος της μάζας.
             
Σχολιό μου πάνω στο άρθρο : Οι ανύπαρκτες διαφορές μεταξύ «διαδικτυακής» και «πραγματικής» ζωής.

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2019

Mary Poppins returns... Η μαγεία έχει ονοματεπώνυμο!

   Βραδιά κινηματογράφου χτες, επιτέλους μετά από καιρό! Και τι καλύτερο μέρες γιορτών απ' τη Mairy Poppins που επέστρεψε για να μας ταξιδέψει ξανά στη μαγεία... Ως φανατικότατη εκείνης της κλασικής ταινίας του '64 με τη Julie Andrews, δε θα μπορούσα να μην έχω πάει στη συνέχεια της στη νέα εποχή. 
   Αποζημιώθηκα και με το παραπάνω για την επιλογή μου, η καινούρια ταινία είναι φανταστική, σε απογειώνει σ' έναν υπέροχο φαντασιακό κόσμο από τον οποίο δε θέλεις να δραπετεύσεις με τίποτα, αφού σε κάνει να νιώθεις πάλι παιδί!
    Σπεύσατε! 

Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2018

Τα πανεπιστημιακά τα χρόνια δεν τ΄αλλάζω με τίποτα...

    Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρξα μαθήτρια κι εγώ... Κάπου εκεί στα 18, στη φάση της ζωής μας που νιώθουμε σαν τον Ηρακλή, όταν θα επέλεγε το δρόμο της Αρετής ή της Κακίας, ήρθε κι η στιγμή της δικής μου επιλογής για το δρόμο που θα έπαιρνα και θα μ' έβγαζε στο μέλλον μου... Η απόφασή μου ήταν από καιρό ειλημμένη... Το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ήταν στην πόλη μου και με περίμενε! Σ' ένα υπέροχο κτίριο, στο καλύτερο σημείο της παραλίας του Βόλου, που έστεκε αγέρωχο και με καλούσε λες να μπω μέσα και για 4 χρόνια να το κάνω δεύτερο σπίτι μου, καταφύγιο των ονείρων και των στόχων μου...
   Όταν πρωτοπέρασα την πύλη του, κατευθυνόμενη στη γραμματεία, είχα και τις πρώτες συναντήσεις με τις μέλλουσες συμφοιτήτριές μου, τη Λένα και τη Φιλίτσα... Σεπτέμβριος 1995.. Η αρχή των πάντων! Κι ύστερα ήρθαν κι άλλες συναντήσεις... Κι άλλοι συμφοιτητές, καθηγητές, διοικητικοί υπάλληλοι, δάσκαλοι και βιβλία, πολλά βιβλία! Βιβλία ψυχολογίας, κοινωνιολογίας, γλωσσολογίας, φιλοσοφίας, παιδαγωγικής, ιστορίας, τέχνης, μαθηματικών, φυσικής, στατιστικής, λογοτεχνίας... Ένα νέο φωτεινό παράθυρο στον κόσμο!
    Επί 4 χρόνια, δεν έχασα ούτε μια ώρα ή μερα μαθήματος... Σταθερή φοιτήτρια, οργανωμένη με τις σημειώσεις μου, παρακολουθώντας μη χάσω ούτε κόμμα απ' τις παραδόσεις των καθηγητών... Καθηγητών και καθηγητριών... Επισκέψεις σε ιδρύματα της περιοχής όπου βοηθούσαμε τα παιδιά διδασκόμενοι κι εμείς απ' αυτά, εργασίες, εξετάσεις... Αχ, αυτές οι εξετάσεις! Στις 2 πρώτες εξεταστικές ήμουν ακόμη μουδιασμένη κι οι βαθμοί μου δεν ήταν όλοι στην περιοχή του άριστα. Απ' το δεύτερο έτος και μετά, ούτε που το κατάλαβα πως απογειώθηκα! Εννιάρια και δεκάρια στη συλλογή μου κι απέραντη χαρά που ένιωθα πως αποδίδω αυτά που μου μάθαιναν. Ήταν σα στοίχημα με τον εαυτό μου ότι θα τελείωνα με άριστα τη σχολή, όπως κι έγινε!
    Αποφοίτησα με άριστα, σε μια τελετή λιτή μα τόσο συναισθηματική! Πέρασαν κοντά 20 χρόνια απ' την αποφοίτησή μου κι όμως νιώθω σα να είμαι ακόμη εκεί... Ανοίγω την πόρτα της εισόδου στο κτίριο του Παπαστράτου και κατευθύνομαι στο κυλικείο... Κάθομαι και παραγγέλνω μια ζεστή σοκολάτα... Να, ήρθαν κι η Κατερίνα με τη Ντία και την Εύη... Ο Χριστιάς παραδίπλα, φωνάζει τη Βιβή να της δώσει ένα βιβλίο χρήσιμο για μια εργασία της... Ο Δημήτρης ο Κυπαρισσάκος σε μια ζωηρή συζήτηση υπερασπίζεται τον Παναθηναΐκό και την πορεία του στο πρωτάθλημα... Έρχεται και κάθεται δίπλα μου ο Μάκης και πιάνουμε την κουβέντα για τη νέα ταινία του Σπίλμπεργκ, που είναι η συνέχεια του Ε.Τ. του Εξωγήινου τριάντα τόσα χρόνια μετά... Ο Πυργιωτάκης μας θυμίζει ότι σε λίγο αρχίζει το μάθημά του. Το μάθημα στο οποίο πάντα μας έπιαναν τα γέλια τη γνωστή τριάδα, Κατερίνα, Φιλίτσα κι εμένα, γιατί εννοείται πως δεν μπορούσα να κρατηθώ και για να σπάσω τη μονοτονία, έλεγα ένα σωρό αστεία απορρυθμίζοντας τον ρουν των γεγονότων.
     Ο ρους των γεγονότων με βρίσκει τώρα δασκάλα στην Αλόννησο, να εφαρμόζω όσα έμαθα κι όσα δεν έμαθα, αλλά ανακάλυψα στην τριβή μου με τους μαθητές 16 χρόνια δουλειάς. Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν... Γιατί έχουν μείνει στην καρδιά και στο μυαλό ως η πιο γλυκιά ανάμνηση της ζωής μου! Νιώθω την ανάγκη να ξαναβρώ όλους μου τους καθηγητές και να τους ευχαριστήσω από καρδιάς που άνοιξαν το πνεύμα μου κι έβαλαν ένα λιθσράκι στη διαμόρφωση της φιλοσοφίας μου για το πως θα κινούμαι ως παιδαγωγός. Ααα, έχω κι ένα μυστικό! Τ' αγαπημένα μου μαθήματα της σχολής ήταν η Ευρωπαική Λογοτεχνία κι η Ιστορία της Τέχνης. 
       Κι ο Ρέμπραντ  ο αγαπημένος μου ζωγράφος... 

 Αποτέλεσμα εικόνας για Rembrandt Harmenszoon van Rijn

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2018

Ο αδερφός μου, ένα βίντεο που προκάλεσε...

        Τις τελευταίες μέρες μεγάλος ντόρος έχει ξεσπάσει για το βιντεάκι My brother, που σκηνοθέτησε και κοινοποίησε ο Θοδωρής Παπαδουλάκης, δημιουργός και του τηλεοπτικού Νησιού... 
        Πρόκειται για ένα βίντεο που εξωθεί στη βία ή δικαιολογεί το βίαιο ξέσπασμα υπό συνθήκες; Τα συμπεράσματα δικά σας!


Κώδικας για Ιππότες!

   Î‘ποτέλεσμα εικόνας για Κώδικας για ιππότες

Ο Ιθαν Χοκ γράφει για ιππότες (και μπαμπάδες).

     Ένας ιππότης, µε τον φόβο πως µπορεί να µην επιστρέψει σπίτι, γράφει ένα γράµµα στα παιδιά του για να τους µεταδώσει ό,τι έχει µάθει στη ζωή. Μέσα από µια σειρά σκέψεων περί µοναξιάς, ταπεινότητας, συγχώρεσης, εντιµότητας, θάρρους, τιµής, περηφάνιας και υποµονής, µιλά για τις αρχαίες διδαχές της δυτικής και της ανατολικής φιλοσοφίας, αλλά και για τα µεγάλα πνευµατικά και πολιτικά κείµενα της εποχής µας. Ο σκοπός του: να δώσει στα παιδιά του µια πυξίδα για ένα ταξίδι που θα πρέπει να κάνουν µόνα τους, έναν σύντοµο οδηγό γι’ αυτά που δίνουν στη ζωή νόηµα και οµορφιά.
     Το βιβλίο αυτό διάβασα το Πάσχα που μας πέρασε και σας το συστήνω ανεπιφύλακτα! Εξαιρετικό, όχι μόνο για γονείς και παιδιά, αλλά και για κάθε άνθρωπο που θέλει να είναι στη ζωή έντιμος, δίκαιος, φιλόπονος, θαρραλέος και πιστός στις αξίες και τα ιδανικά του. Με λίγα λόγια, ένας οδηγός ζωής!